Dag 3

Vandaag was de dag dat we voor het eerst naar de dovenschool zijn geweest. Een rit van ongeveer een half uur met de tuk-tuk al stuiterend door de straat en alle 'nieuwe meren'. Daar aangekomen maken we kennis met het nauwelijks Engels sprekende schoolhoofd. Hij vertelt ons dat we niet moeten schrikken van het feit dat kinderen 'opgesloten' zitten, dat is alleen voor de eerste maand, om te wennen en zodat ze niet weglopen.........

Ouders mogen om die reden ook niet op school komen, want dat zou alleen maar lastiger zijn voor de kinderen. En wij er in Nederland maar alles aan proberen te doen om ouders te betrekken bij de behandeling...

In de klassen worden we letterlijk met open armen ontvangen door de kinderen. Iedereen wil een handje, even aan je zitten, je een handshake leren etc. Iedereen wil je wat leren en iets laten zien. In groep 3 leerde ze ons het alfabet en in groep 4 leerden ze ons tellen. In groep 9 (+- 15 jaar) leerde ons zoveel mogelijk woorden. Woorden als de weken, kleuren, schoolwoorden, werkwoorden, dieren etc. Volgens mij beheersen we nu al zo'n 100 woorden in drie uur! Het was een hele mix van emoties op deze manier, maar wehebben veel gebaren geleerd in korte tijd.

Na de lunch hebben we schilderles in het centrum. We leren een olifant en een pauw schilderen, of nou ja, ze proberen ons te leren schilderen:). Maar met een 'beetje' hulp kun je uiteindelijk toch zien dat het een olifant en een pauw is. We laten een hennatekening zetten en onze nagels schilderen. Letterlijk schilderen (zie foto).

Al met al was het een goede, innoverende dag. Morgen doen we het nog rustig aan, maar daarna hopen we niet meer alleen van de studenten te leren, maar hen ook iets bij te kunnen brengen! We zijn de woorden op kaartjes aan het oefenen om elkaar te overhoren.

Dag 2 en alle indrukken

Vandaag de eerste dag in het centrum van Udaipur en de indrukken vliegen je letterlijk om je oren! Geuren, kleuren en geluiden. Langsrazende toeterende scooters en auto's en koeien op de weg. Precies dat beeld wat je van India kent. Nénée voelde zich meteen thuis en ervaarde de chaos als leuk, maar Arthur zal emigreren waarschijnlijk niet goed vinden haha.

We zijn naar de city palace geweest waar we een rondleiding kregen van een man met goede humor. Bij de ingang stond er opeens een school van 150 jongens om ons heen en dan pas heb je het idee dat jij de attractie bent. We hebben prachige foto's en uitzichten van de stad! Gelukkig was het vandaag wel droog, anders waren er nog meer meren ontstaan op straat.

Daarna zijn we naar een tempel geweest waar je natuurlijk je schoenen uit moest doen (daaaaag, witte sokken). Mensen zijn heel vriendelijk maar ze kunnen je behoorlijk intens aanstaren. Dus dan staren we maar terug haha.

Na de tempel hebben we diverse dansshows gezien. Het is niet te beschrijven hoe prachtig al die kostuums zijn in alle felle kleuren.  Zo jaloers op al die mooie stoffen dat we ons er misschien ook wel een laten maken.

Morgen begint onze eerste dag op de dovenschool, spannend! Onze eerste aanraking met een dove was trouwens al op het vliegveld!  Geweldig om te zien dat er een dove en slechthorende bij de Costa werken. Ze moesten ook lachen toen ze zagen dat wij "dankjewel" in gebarentaal kende. Mooi om te zien dat ze hier gewoon kunnen werken en zich natuurlijk  prima redden. Morgen zullen we meer zien van de dovencultuur hier, wij zijn benieuwd!!

De reis naar India

Na wat vertraging op de eerste vlucht, sprintje naar de tweede vlucht en turbulentie op de derde vlucht zijn we veilig aangekomen op onze locatie. Jullie geloven het niet maar het regent al 3 dagen non stop dus die bikini kunnen we op straat al aan doen. Het is dan toch wel de stad van de meren, maar we hadden toch iets anders verwacht van deze meren....

Op goed vertrouwen en gelezen informatie vertrokken we op zaterdag ochtend met onze pinpas naar India. Bij aankomst wil je meteen geld pinnen en wat blijkt: de ATM wil geen geld geven. Na 3 pogingen en 5 verschillende pinautomaten en een cash exchange office zakte de moed ons even in de schoenen, van alle kanten kwamen behulpzame mensen, al knijp je hem toch wel even op het moment dat een wildvreemde wegloopt met je pinpas en wegkijken als iemand zijn pincode intypt is er hier ook niet echt bij, maar na 10 pogingen is het toch gelukt en we konden met een gerust hart onze weg vervolgen naar Udaipur.

De eerste indrukken: nat, benauwd en warm, maar erg gezellig! De koeien lopen echt overal, de zwijntjes lopen langs de straat, toeterende auto's overal en de sari's zijn kleurrijk. De geur valt dankzij de regen enorm mee.

Vanaf nu kan ons avontuur op 7000km van huis echt beginnen.

Voorbereiding van onze reis

Zo, de koffers staan klaar, gevuld met luchtige, maar bedekkende kleren, klei, waterverf, kleurboeken, strandballen, pittenzakjes en meer. De was is gedaan, het huis is gepoetst en de vriezer gevuld voor de achterblijvende mannen. Paspoorten met visum liggen te wachten om dienst te gaan doen. De gezonde spanning komt langzaam naar boven. Nog een dag en dan vertrekken we!

De reis begint om 9:30 in Dusseldorf en met twee overstappen in München en in Mumbai en dan zijn we zondag om 7:30 lokale tijd in Udaipur!

Via deze weg willen we graag nogmaals alle mensen bedanken die mee hebben geholpen om het streefbedrag van €3000,- (en meer) te verzamelen. We houden jullie op de hoogte op welke manieren we dit nuttig gaan besteden!

Bedankt en tot over een weekje of 3!!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Nenee