Vrijdag

We vertrekken pas om 22.00u vanavond met de slaaptrein, dus er is toch nog tijd voor het schrijven van een blog.

Vandaag gaan we verder met het onderwerp lichaamsdelen. De onderdelen van het gezicht hebben de kinderen goed geoefend. We gaan met alle kinderen naar buiten, zonder te vertellen wat we gaan doen. Op het moment dat ik uitleg wat we gaan doen is het lachen, gieren, brullen! Ik ga op de grond liggen en een van de kinderen mag mij omlijnen met stoepkrijt. Nu is het stoepkrijt al iets bijzonders, maar een 'juf' die op de grond gaat liggen is he-le-maal het einde. Er is dan ook maar één jongen die het aandurft om een omtrek van mij te tekenen. Ondertussen staan alle docenten in de deuropening te kijken naar 'die twee gekke vrijwilligers'.

Na de pauze behandelen we het onderwerp tegenstellingen, waarbij onze tekenkunsten behoorkijk op de proef gesteld worden (zie foto's) maar gelukkig krijgen we hulp van een toekomstig kunstenaar in onze klas. Hij tekent zooooo goed!! Als cadeautje wilde hij ook een tekening van ons maken, we hebben hem een foto gegeven van ons en zijn benieuwd naar de tekening.

Bij het commumity center is het op vrijdag spelletjesdag, dus we spelen twister en uno, maken een boom van verfhanden en ook de kleurplaten zijn een groot succes. Het is tijd om afscheid te nemen van twee medevrijwilligers waarbij de meeste kinderen een kaart hebben gemaakt voor ze. Mooi om te zien hoeveel je betekent voor de kinderen in drie weken tijd. Ze zijn zo dankbaar voor alles wat je doet en blij met alle spelletjes.

En nu op naar de Taj Mahal!!

Kluisjes

Vandaag oefenen we het gezicht met alle onderdelen, de kinderen vinden het lastig, maar doen goed hun best. Ze zitten steeds keurig klaar wanneer we binnenkomen, in tegenstelling tot wanneer hun eigen lerares binnenkomt....

Om 11.00u gaan we samen met de directeur kluisjes shoppen. Met de tuktuk rijden we door Udaipur opweg naar een 'winkel' (lees achterafgelegen loods) waar we de kluisjes moeten keuren. Een blok kluisjes kan meteen geleverd worden, het andere blok moet nog gemaakt worden. Dus die gaan wij niet meer zien, maar dat gaat ook goedkomen. De directeur en de kinderen waren erg blij met de nieuwe kluisjes.

Terug gekomen op school bleek ook vandaag weer een kortere dag te zijn voor de kinderen die ook op school slapen, dus we kregen opeens een totaal andere klas die we nog even les moesten geven. Ik moet zeggen, het improviseren gaat ons steeds beter af!

Nu blijkt dat het hier maandag een feestdag is, een dag voor broers en zussen, waardoor de school dicht is en omdat veel kinderen ver weg wonen, hebben ze ook dinsdag nog een vrije dag. Zo gaat de tijd opeens wel heel snel!! Nog maar 4 dagen lesgeven dus:(.

Maar de kluisjes staan er, de matrassen zijn in de maak en de electricien begint morgen, dus dat loopt allemaal lekker nu:)

Bij het community center doen we vandaag kleurenmemory, de kinderen vinden het prachtig en foetelen bij het leven. Maar ach, als je als negenjarige moet zorgen voor je kleine zusje en je meestal dronken vader en het hele huishouden, dan mag je van mij best een beetje foetelen om een keer te winnen......

Morgen en overmorgen schrijven we waarschijnlijk geen blog want dan zitten wij (12uur heen en weer 12 uur terug!) in de slaaptrein op weg naar de Taj Mahal zonder internet, wooeeehooeeww!!

Productieve dag

Vandaag hebben we veel kunnen doen met de kinderen. We hebben kleurenmemory op het bord gedaan, werkbladen over de groentes gedaan en geverfd. Tot onze grote verbazing deden eigenlijk alle kinderen heel goed mee, dan zie je toch wat een verschil het maakt als je er een leuk spel van maakt in plaats van alleen de les oplezen en de kinderen laten overschrijven.

Niet alleen de kinderen hebben hard gewerkt, ook de directeur heeft goed zijn best gedaan. De matrassen en matrasovertrekken zijn uitgezocht (wij moesten zelfs de stof en kleur goedkeuren) en nu worden ze besteld, zodat ze arriveren als wij er nog zijn. Zo hebben straks alle kinderen een nieuw matras:). Ook de elektricien is geweest vandaag en hij zal voor morgen een offerte maken. Dat schiet dus lekker op!

Vandaag was er nog een andere vrijwilliger, ze was van Udaipur zelf en sprak redelijk Engels, maar kon niet gebaren. Leuk hoe we zelf nog moeite hebben met gebaren, maar toch al een beetje als tolk konden fungeren. 

Ze vroeg hoe oud ik was en of ik getrouwd ben (dat is hier standaard de tweede of derde vraag). Zij was getrouwd, of beter uitgehuwelijkt, ze was nu een maand op de school om vrijwilligerswerk te doen, zodat ze niet thuis hoefde te zijn en kon wegvluchten van de druk thuis. Ik voelde me bijna schuldig om te vertellen dat ik uit liefde ben getrouwd, we al 10 jaar samen waren voordat we trouwden, al een paar jaar samenwoonden en dat we hier zijn omdat we dat leuk vinden en omdat we graag willen helpen.....Deze antwoorden waren totaal onwerkelijk voor haar.....Een land waar niemand wordt uitgehuwelijkt en waar je alleen trouwt uit liefde, alleen als je dat zelf wil...

Bij het community centrum lezen we eerst een boekje, de kinderen zitten allemaal muisstil te luisteren, zelfs de oudere kinderen. We maken kleurplaten en oefenen de kleuren. Tot slot zingen we een liedje en doen we een dans:)

Het was een drukke, maar leerzame dag! Morgen horen we hopelijk wat er mogelijk is qua elektriciteit/licht en wat de lockers voor de kinderen gaan kosten. We hopen dat we met ons budget alle drie de wensen van de school kunnen vervullen!

Anders dan verwacht

Vandaag gaan we optijd naar school, niemand kan ons vertellen waarom we een half uur eerder vertrekken dan normaal, maar prima. Op school is de Hindi les nog bezig als we aankomen. We hebben veel voorbereid voor vandaag, waaronder ook een gesprek met de directeur over onze donatie.

De directeur spreekt slecht Engels dus we hebben de coördinator gevraagd om te tolken. De afspraak is om 10.00u. Om 9.30u beginnen we met onze les. De lerares komt met de vraag of we even de Engelsles uit het boek willen doen, tuuurlijk dat doen we wel even, een compleet verhaal in Hindi gebarentaal 'vertellen'. Wonder boven wonder lijken de kinderen het verhaal redelijk te begrijpen:):).

Dan is het tijd om naar de directeur te gaan. Hij zit er helemaal klaar voor:). Hij vertelt ons dat ze eerst de oude matrassen willen recyclen tot nieuwe en ons dan kan vertellen hoeveel nieuwe matrassen er nodig zijn. Verder zou hij graag kluisjes hebben voor de kinderen, zodat ze hun eigen persoonlijke spullen kunnen opbergen. Ook is het repareren van de bedrading van het licht wenselijk. Wat wij heel goed begrijpen aangezien we al dagen elk woord op het bord moeten vingerspellen voor de kinderen omdat het te donker is om het te lezen van het bord. Echter lijkt het fiksen hiervan geen gemakkelijke opgave te zijn. De eerste electricien is bijna geëlektrocuteerd waardoor hij niet meer wilde komen, de tweede vroeg een bedrag waar je in Nederland zelfs van schrikt en de derde werd opgebeld door de tweede dat hij niet moest gaan omdat het zijn opdracht was....."even" het licht laten maken is er dus niet echt bij en daarbij moet veel vernieuwd worden aan draden. Maar het was een goed gesprek en de directeur zou voor morgen proberen uit te zoeken wat alles kost en wat dus de mogelijkheden zijn.

Na het gesprek werden de kinderen opgehaald..uuhhhh???... "oh heeft niemand jullie verteld dat de kinderen elke laatste dag van de maand maar een halve dag school hebben?" nee dus:) Och zo is onze voorbereiding voor morgen ook al klaar.

's Middags bij het community center nemen we de parachute met ballonnen en strandballen mee. De kinderen zijn er zo enthousiast over dat het een grote chaos wordt, maar aoch ze hebben lol, zijn super blij met hun ballonnen en schreeuwen het uit van de pret en dat is toch het allerbelangrijkste.

Morgen weer een dag om te zien of ons plan uitvoerbaar is:) let it go, let it flow:):)

Weekend!!

Dit weekend hebben we veel gezien, watervalletjes, tempels, winkels, een olifant, een kameel, levende koeien, dode koeien, een fort en nog veeeeel meer.

Zaterdag hebben we de hele dag door Udaipur gestruind. Winkeltjes bekeken en genoten van het straatbeeld. 's Avonds hebben we gegeten met uitzicht over het meer.

Vandaag zijn we naar Ranakpur tempel en Kumbalgarh fort geweest. Bij het fort leek het er meer op dat wij de atractie waren dan het fort. Iedereen wilde met ons op de foto, super grappig, Laura vond het minder grappig...

De rit naar de tempel en het fort was een ruige, met veeeel gaten in de weg, een chauffeur die af en toe een koe of hond op de weg pas zag op het moment dat alle inzittenden van de auto begonnen te krijsen. Al ben ik tijdens deze rit toch in slaap gevallen:)

Het uitzicht was echter prachtig. (zie foto's)

Morgen gaan we met de directeur om de tafel zitten om nieuwe matrassen te kopen voor de oudere kinderen. De jongere kinderen hebben vrijdag nieuwe gekregen en nu is het onze beurt om het geld goed te besteden

We moeten nu nog ons lesprogramma voor morgen voorbereiden en dan gaan we lekker slapen.

Dag 6

Vandaag gaan we naar de school met de tuk-tuk. Het regen deze ochtend niet dus we kunnen onderweg wat foto's maken. Wanneer we op school aankomen beginnen we met het herhalen van het thema fruit. De kinderen hebben duidelijk geoefend in de tussentijd, ze weten al veel meer dan gisteren.

Na 20 min. Is het alweer pauze. Na de pauze hebben de kinderen en de leraren een hele dansshow voorbereid, ons welkom en het afscheid van een andere groep vrijwilligers, die hebben geschilderd op school. We zitten samen met alle vrijwilligers, alle leraren en alle kinderen in de eetzaal. Verschillende kinderen dansen voor ons, in de mooiste jurken en kleren. Bijzonder om te zien hoe ze kunnen dansen zonder dat ze de muziek kunnen horen. Met een beetje hulp van de leraar, maartoch. Na het dansen krijgen we allemaal een zelfgemaakte armband en een bloemenketting. Het was een mooi geheel!

Na de show was er niet veel tijd meer over om les te geven, maar we konden nog net ons zelfgemaakte werkblad doen. Waaruit bleek dat de meeste kinderen de fruitsoorten redelijk onder de knie hebben inmiddels.

De andere groep vrijwilligers heeft nieuwe matrassen geinstalleerd op de slaapzaal van de jongere kinderen. De oudere kinderen liggen helaas nog steeds op een dun matje, dus we gaan volgende week eens kijken of we hierin iets kunnen betekenen.

Na de school maken we een boottocht over het meer, helaas weer met regen. Ondanks dat was het een mooie tocht. We gaan een berg op met de kabelbaan en genieten van het mooie uitzicht over de stad.

Morgen gaan we meer zien van de stad en de toerist uithangen met z'n alle:)

Dag 5

Dag 5 begon dit keer met zon (wauw!) Alhoewel dit na 2 uur veranderde in een gigantische stortbui met rivieren over de wegen, maar de rest van de dag was het droog:).

Vandaag hebben we voor het eerst les gegeven aan groep 5. Thema fruit op diverse manieren. Jezelf duidelijk maken met plaatjes op het schoolbord en de woorden erbij geschreven in Engels en in Hindi blijkt makkelijker dan vooraf gedacht. Al begon op een gegeven moment een van de kinderen hard te lachen en maakte ons duidelijk dat een word in Hindi op de kop hing, oeps. Het is ons gelukt om de kinderen in 2.5 meer te leren dan in de 25 minuten van gisteren (schouderklopje voor ons). De lerares was zelfs verbaasd dat de kinderen stil zaten te schrijven. Het is verbazingwekkend te zien dat de kinderen in de pauze alleen een balletje en een stok hebben om softbal mee te spelen. Al lijken zich zich hiermee ook prima te vermaken.

Na de lunch vertrokken we naar de community centre waar kinderen van arme ouders bij kunnen leren en daarmee van de straat zijn. Alle leeftijden waren aanwezig en werden verdeeld over drie groepen. Lezen, spelling, grammatica, het abc en 1-10 werden geoefend. De verhalen van de kinderen in het community centre waren heftig.

Na deze drukke dag hadden we nog wat tijd voor onszelf. We zijn lekker gaan eten en drinken (:)) met 4 anderen. Vanuit het restaurant hebben we een prachtig uitzicht over het meer. Na een week rijst is het werkelijk zo genieten van een pizza.

Dag 4

Deze dag begon zoals alle andere dagen met regen, maaaar we hebben vandaag ook zon gezien:). Na het ontbijt gaan we naar de school. Daar worden we wederom met open armen ontvangen. We kijken de 'hele dag' (van 10.00-13.00) mee met de klas die vanaf morgen 'van ons' wordt.

De lerares komt binnen gesjokt en begint met de les. Dat de helft van de kinderen niet oplet, geen schrift heeft of omgedraaid zit lijkt haar niet uit te maken. Ze tekent een stamboom op het bord en gebaart één keer opa, oma, vader, moeder en kinderen. Daarna schrijft ze de woorden er in hindi bij moeten de kinderen alles overschrijven en tekenen. Daar wordt de rest van de les (van 45min.) aan gespendeerd. Ondertussen kijkt de lerares op haar telefoon en doet verder niks. Op het moment dat wij vragen of het altijd zo traag gaat spoort ze enkele kinderen aan om te gaan werken, maar zonder die vraag was ook dat waarschijnlijk niet gebeurd.

Dat is dus helaas het onontkoombare gevolg van een gratis school....een lerarentekort en de leraren die er zijn, zijn bijna allemaal erg ongeïnteresseerd.

Vanaf morgen zullen we de lessen Engels volledig overnemen. Gedurende 3 uur per dag.

Na de lunch hangen we nog even de toerist uit en gaan we naar 'Shilpgram Art Village' waar we een mooie rok en een tafellaken kopen:) onderweg komen we we weer vanalles tegen, inclusief kamelen dit keer!

Wij gaan snel verder met voorbereiden voor morgen!!