Vandaag was de dag dat we voor het eerst naar de dovenschool zijn geweest. Een rit van ongeveer een half uur met de tuk-tuk al stuiterend door de straat en alle 'nieuwe meren'. Daar aangekomen maken we kennis met het nauwelijks Engels sprekende schoolhoofd. Hij vertelt ons dat we niet moeten schrikken van het feit dat kinderen 'opgesloten' zitten, dat is alleen voor de eerste maand, om te wennen en zodat ze niet weglopen.........

Ouders mogen om die reden ook niet op school komen, want dat zou alleen maar lastiger zijn voor de kinderen. En wij er in Nederland maar alles aan proberen te doen om ouders te betrekken bij de behandeling...

In de klassen worden we letterlijk met open armen ontvangen door de kinderen. Iedereen wil een handje, even aan je zitten, je een handshake leren etc. Iedereen wil je wat leren en iets laten zien. In groep 3 leerde ze ons het alfabet en in groep 4 leerden ze ons tellen. In groep 9 (+- 15 jaar) leerde ons zoveel mogelijk woorden. Woorden als de weken, kleuren, schoolwoorden, werkwoorden, dieren etc. Volgens mij beheersen we nu al zo'n 100 woorden in drie uur! Het was een hele mix van emoties op deze manier, maar wehebben veel gebaren geleerd in korte tijd.

Na de lunch hebben we schilderles in het centrum. We leren een olifant en een pauw schilderen, of nou ja, ze proberen ons te leren schilderen:). Maar met een 'beetje' hulp kun je uiteindelijk toch zien dat het een olifant en een pauw is. We laten een hennatekening zetten en onze nagels schilderen. Letterlijk schilderen (zie foto).

Al met al was het een goede, innoverende dag. Morgen doen we het nog rustig aan, maar daarna hopen we niet meer alleen van de studenten te leren, maar hen ook iets bij te kunnen brengen! We zijn de woorden op kaartjes aan het oefenen om elkaar te overhoren.